Volg mij ook op twitter en bloglovin'

donderdag 15 mei 2014

Buitenspelen

Vorig jaar was ik met mijn studiegenootjes een week in Kopenhagen. Wat een leuke stad is dat. Een echte aanrader!!

Maar ik ben er natuurlijk niet om jullie reisadvies te geven. Dus wil ik jullie vertellen over één van onze studie-uitjes. We gingen een buiten-kinderdagverblijf bezoeken. Scandinavië staat er namelijk om bekend dat zij veel buiten leven. Die dag regende het keihard. Dus wij dachten dat wij niet veel van die ervaring mee zouden krijgen, omdat alle kinderen binnen zouden zitten.

Maar dat bleek niet het geval. Alle kinderen waren buiten gewapend tegen de regen in hun regenpakjes en kaplaarsjes. Ze waren lekker in de plassen aan het stampen, met modder aan het gooien en zelfs met de tuinslang aan het spelen. Eén grote dolle boel en niemand maakte zich er druk over of de kinderen vies zouden worden. 

Heerlijk! Ik heb ontzettend genoten van al die spelende kinderen en het hele verblijf. Wat een ruimte hebben zij daar. Ze hebben hun eigen moestuin. De kinderen worden daar ook bij betrokken. Ze hebben hun eigen kippen, die (misschien een beetje twijfelachtig) zelf geslacht worden. Voordeel: de kinderen weten wel waar hun eten vandaan komt. Ook bakken ze hun eigen brood bij het kampvuur onder een afdakje.

Dit zijn natuurlijk ideale omstandigheden. Denemarken heeft gewoon heel veel ruimte, maar laten we eerlijk wezen… één druppel regen en wij zijn in ieder geval niet meer op straat te vinden. En dat terwijl regen voor kinderen een hele nieuwe en leerzame ervaring is. Daarnaast bouwen ze natuurlijk een hele goede weerstand op.

Deze ervaring opende echt mijn ogen en ik heb echt genoten van dit bezoek aan dit kinderdagverblijf. Daar zouden we echt een voorbeeld aan moeten nemen. Want zeg nou zelf… is het echt zo erg als we een klein beetje vies worden?


dinsdag 13 mei 2014

Babygebaren

Dit jaar loop ik stage in de gehandicaptenzorg. Eens in de week komen er ouders van kinderen met het syndroom van down (onder de 4 jaar) bij ons om met de kinderen ontwikkeling stimulerend te spelen en ervaringen uit te wisselen. Om met de kinderen te communiceren gebruiken wij gebaren. Dit is zo leuk om te zien. De kinderen kunnen nog niet praten, maar om zich duidelijk te maken kunnen zij gebaren gebruiken.

We beginnen altijd met liedjes zingen. Iedere week komen dezelfde liedjes voorbij. Hoe langer ze in het groepje zitten, hoe meer ze de gebaren mee gaan doen. Op een gegeven moment gaan zij ook de woorden aan de gebaren koppelen.

Kortom, door de gebaren kunnen de kinderen eerder met ons communiceren. Al zijn het maar de simpele dingen, zoals mama, papa of eten.

Gebaren? Dat gebruik je toch alleen bij dove mensen en kinderen? Dat dacht ik ook, toen ik er voor het eerst over hoorde. Maar deze methode is heel leuk om met alle kinderen te doen en is zeker de moeite waard om te proberen. Doordat kinderen eerst de gebaren gebruiken, voordat zij in staat zijn om te praten, kunnen zij zich al heel jong duidelijk maken en voorkomt het een hoop frustraties.


maandag 12 mei 2014

“Mijn kind wil niet slapen! Wat nu?"

Laatst vroeg iemand het weer: “jij studeert toch pedagogiek? Weet jij wat ik kan doen om mijn kind te laten slapen?” Tja, dat is een lastige. Er bestaan zoveel theorieën over slapen. En dan moet je ook nog kijken wat er bij jou en je kind past. Daarnaast… wat heb je al geprobeerd?

Er is daar dus niet een eenduidig antwoord op en ervaren meer ouders dit als een probleem. Er zijn natuurlijk wel een aantal tips die ik aan ouders mee kan geven. Maar als ouder moet je wel achter sommige tips staan. Ik kan heel leuk zeggen dat je je kind moet laten huilen, maar als je dat niet volhoudt, verleng je het huilen van je kind steeds een klein beetje. Een kind heeft gauw genoeg door of mama uiteindelijk wel of niet komt. Overigens heeft het geen zin om een kind die in paniek is te laten liggen. Een kind moet zich ook veilig voelen. Ga er dus wel naar toe als je kind je nodig heeft, maar pas op dat het geen machtsspelletje wordt.

Zodra baby’s steeds meer kunnen, gaan ze de wereld ontdekken. Slapen heeft dan geen prioriteit meer. Logisch dus dat veel ouders tegen het “slaapprobleem” aanlopen. Een slaapritueel kan hierbij helpen (liedjes zingen, verhaaltje voorlezen, vaste tijden etc.). Dit zorgt voor voorspelbaarheid. Daarnaast is het belangrijk dat de slaapkamer een plek van rust is. Wiegen kan heel goed werken, maar in sommige gevallen ook tegen je. Zodra je niet meer wiegt, missen ze het wieggevoel. Het kan zijn (hoeft niet) dat kinderen daardoor vaker wakker worden. De kunst is eigenlijk om je kind net in bed te leggen, vlak voordat hij/zij in slaap valt.

Uit eigen ervaring weet ik dat zachtjes over het voorhoofd of wenkbrauw wrijven ook een goede methode is om een kind in slaap te krijgen. Ze worden er rustig van en ze worden gedwongen om hun ogen dicht te doen. Wil je het liefst dat je kind leert om alleen in slaap te vallen? Denk dan aan een knuffel. Soms kan het zijn dat een kind last heeft van verlatingsangst. Een knuffel kan hen het gevoel geven niet zo eenzaam te zijn.


Kortom, genoeg dingen om uit te proberen.