Ruim een week heb ik mijn arm gevoeld. Alleen even een
reisvaccinatie halen voor Hepatitis A…
Volgens mij is het een vrij nieuwe discussie. Ik kan mij
niet herinneren dat er vroeger zoveel mensen waren die hun kinderen niet lieten
inenten. Nu zie en hoor ik deze discussie regelmatig. Bijvoorbeeld door
nieuwsberichten over kinderdagverblijven die ingeënte kinderen willen weigeren
en de bepaalde bijwerkingen die de inenting tegen eierstokkanker zou hebben.
Het is een verhaal met twee kanten. Aan de ene kant hoor ik
voorstanders van inenten boos zijn, omdat ouders die hun kinderen niet laten
inenten profiteren van ouders die wel hun kinderen laten inenten. Aan de andere
kant ouders die vinden dat de overheid het verhaal over inenten mooier maakt om
de farmacie te spekken, terwijl gevolgen groot
kunnen zijn als het fout gaat. Ik zag laatst een documentaire over een jongen
die gehandicapt werd door een inenting die hij kreeg toen hij 5 maanden oud was.
Ik vond het jammer dat ze in die documentaire niet heel duidelijk waren of het
nou toeval was dat zijn handicap ineens naar boven kwam of dat zijn handicap
het gevolg was van de vaccinatie. En toch maakte dat verhaal mij wel een beetje
bang. In mijn achterhoofd houdend dat angst, alles behalve, een goede raadgever
is.
Bepaalde ziektes zouden niet meer bestaan. Is één van de
argumenten die ik vaak hoor. Maar deze zien we niet terug omdat we inenten, is
dan weer een tegenargument. Daarnaast gaat het vaak om ziektes die door hygiëne
ook verdreven zijn. Tegenwoordig hoeven we ons daar in Nederland geen zorgen
meer om te maken. Maar dit geldt niet voor alle landen en doordat er veel immigranten
in Nederland zijn, komen wij er wel weer mee in aanraking. Kijk maar naar MERS,
SARS of de Mexicaanse griep dat zich alleen al door reizigers razendsnel
verspreidt.
Ik heb veel horen zeggen dat je jezelf echt voor je kop
slaat als je je kind niet hebt ingeënt en je kind vervolgens iets krijgt. Ja,
dat is waar. Maar dat argument is ook andersom te gebruiken. Je slaat jezelf
ook voor je kop als je je kind inent en daardoor vervolgens de rest van zijn
leven last van houdt.
Voor beide partijen valt er dus wel wat te zeggen. Ik denk
dat we met zijn allen elkaar niet moeten gaan bang maken en al zeker je keuze
niet daar van af laten hangen. Zoals eerder genoemd: angst is een slechte
raadgever. Maar laat je vooral goed voorlichten. Liefst wel door onafhankelijke
partijen. Weeg de voor- en nadelen af en doe dat voornamelijk door
wetenschappelijke onderzoeken en niet op forums waar voor-en tegenstanders maar
wat roepen!
